Zondagswet…

De bijbel geeft ons en glimp in de toekomst zodat we ons kunnen voorbereiden, want een goede voorbereiding is het halve werk toch?…

Maar wat is het “beeld van het beest”? En hoe moet het gemaakt worden? Het beeld wordt gemaakt door het beest met de twee hoornen, en is een beeld voor het eerste beest. Ook wordt het een beeld van het beest genoemd. Om derhalve te zien, waaraan het beeld gelijk zal zijn, en hoe het gevormd zal worden, moeten we de 

karaktertrekken van het beest zelf het pausdom nagaan. Toen het bederf in de eerste kerk binnensloop, door afwijking van de eenvoudigheid van het evangelie, en heidense gebruiken en gewoonten aangenomen werden, verloor de kerk de Geest en de kracht Gods, en riep, om macht te hebben over de gemoederen van het volk, de hulp van het wereldlijke gezag in. Het gevolg hiervan was het pausdom, een kerk, welke de macht van de staat beheerste, en die gebruikte om zijn eigen doeleinden te bevorderen, voornamelijk tot het bestraffen van “ketterij. ” Om de Verenigde Staten een beeld van het beest te laten maken, moet de godsdienstige macht de burgerlijke regering zozeer beheersen, dat het gezag van de staat eveneens door de kerk gebruikt zal worden om zijn eigen doeleinden te bereiken. 

Wanneer de kerk zich ook maar wereldlijke macht verworven heeft, heeft hij die altijd gebruikt om afwijking van zijn leerstellingen te straffen. Protestantse kerken, die in de voetstappen van Rome gevolgd zijn door een verbintenis aan te gaan met de wereldlijke macht, hebben een gelijksoortige begeerte geopenbaard om de vrijheid van het geweten te beperken. Een voorbeeld hiervan vindt men in de langdurige vervolging van de afgescheidenen door de Kerk van Engeland. Gedurende de zestiende en zeventiende eeuw werden duizenden afgescheiden predikanten gedwongen, hun kerken te verlaten; en velen, zowel predikanten als leken, werden beboet, in hechtenis genomen, gefolterd, en ondergingen de marteldood. 

Het was afval, die er de eerste kerk toe bracht om de hulp in te roepen van de burgerlijke regering, en dit bereidde de weg tot de ontwikkeling van het pausdom,— het beest. Paulus sprak: “Er zal een afval komen, . . . dat geopenbaard zij de mens der zonde.”1 Afval in de kerk zal dus de weg bereiden voor het beeld van het beest. 

De Bijbel geeft aan, dat er voor de komst van de Heer een toestand van godsdienstige achteruitgang zal zijn, gelijkend op die van de eerste eeuwen. “In de laatste dagen zullen zware tijden ontstaan. Want de mensen zullen zijn liefhebbers van zichzelven, geldgierig, laatdunkend, hovaardig, lasteraars, aan de ouderen ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig, zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk, achterklappers, onmatig, wreed, zonder liefde tot de goeden, verraders, roekeloos, opgeblazen, meer liefhebbers der wellusten dan liefhebbers Gods; hebbende een gedaante van godzaligheid, maar die de kracht ervan verloochend hebben.”1 “Doch de Geest zegt duidelijk, dat in de laatste tijden sommigen zullen afvallen van het geloof, zich begevende tot verleidende geesten en leringen van duivelen.”2 Satan zal werken “in alle kracht, en tekenen en wonderen der leugen, en in alle verleiding der onrechtvaardigheid.” En al degenen, die “de liefde van de waarheid niet aangenomen hebben, om zalig te worden,” zullen overgelaten worden om aan te nemen “een kracht der dwaling, dat ze de leugen zouden geloven.”3 Wanneer deze toestand van goddeloosheid zal bereikt zijn, dan zal men dezelfde gevolgen zien als in de eerste eeuwen. 

1  2 Thes. 2:3. 1 2 Tim. 3:1-5.

Het grote verschil van geloof in de Protestantse kerken wordt door velen beschouwd als een beslissend bewijs, dat er nimmer pogingen gedaan kunnen worden om een gedwongen eenvormigheid te verzekeren. Doch sedert jaren reeds bestaat er in zekere kerken van het Protestantse geloof een sterk en toenemend gevoel ten gunste van een vereniging, op geloofspunten gegrond, die aan alle gemeen zijn. Om zulk een unie te verkrijgen, moet men natuurlik afzien van het bespreken van alle onderwerpen, waarover men niet overeen- stemt— hoe belangrijk die ook mogen zijn van een bijbels standpunt beschouwd. 

Charles Beecher zei in een preek, in het jaar 1846 gehouden, dat de geestelijkheid van “de evangelische Protestantse kerkgenootschap- pen niet alleen van begin tot eind gevormd is onder een vreselijke 

druk van louter mensenvrees, maar dat hun predikanten leven, zich bewegen, en ademen in een toestand van zaken, die geheel en al bedorven is, en dat ze ieder uur de toevlucht nemen tot iedere onedele karaktertrek in hun wezen om de waarheid het zwijgen op te leggen, en de knie te buigen voor de macht van de afval. Is dat niet de manier geweest, waarop het met Rome is gegaan ? Beleven we het ontstaan ervan niet opnieuw? En wat zien we onmiddellijk voor ons? Weer een algemene vergadering! Een wereldconventie! Een evangelische alliantie en een algemene geloofsbelijdenis!”1 Wanneer het zover zal gekomen zijn, zal er voor de poging tot het bereik van volkomen eenvormigheid nog maar één enkele stap overblijven, en men neemt de toevlucht tot geweld. 

21 Tim. 4:1.32 Thess. 2:9-11.1Preek over “The Bible a Sufficient Creed,” geleverd te Fort Wayne, Ind., 22 Febr.,